Na półwyspie jeziora Biskupińskiego znajduje się największa w Europie ekspozycja osady warownej, której historia sięga czasów epoki żelaza i kultury łużyckiej. Osadę założono około 740 roku przed naszą erą, a w okresie jej największego rozwoju zamieszkiwało ją około tysiąca osób. 

      Osada miała jedną ulicę okrążającą ją, a także kilka ulic poprzecznych, wzdłuż których wzniesiono liczne drewniane domy. Wejście do osady prowadziło przez dużą bramę. Mieszkańcy Biskupina zajmowali się hodowlą zwierząt, rolnictwem, a także zbieractwem. W społeczności nie brakowało również rybaków i myśliwych.