Muzeum Wsi Lubelskiej to skansen, który gromadzi zabytki architektury drewnianej, murowanej oraz zbiory etnograficzne z obszaru dawnego województwa lubelskiego. Zostało utworzone w 1960 roku jako Oddział Budownictwa Ludowego Muzeum Okręgowego w Lublinie. Na początku 1970 roku przekształcono je w niezależną placówkę. Początkowo skansen miał znajdować się w dzielnicy Kalinowszczyzna, jednak w 1975 roku przeniesiono go na nowe tereny o powierzchni 27 ha w Sławinie, przy trasie Lublin - Warszawa.

    Otwarcie pierwszego sektora, Wyżyny Lubelskiej, miało miejsce 27 września 1979 roku. Muzeum podzielono na siedem sektorów tematycznych, obejmujących różnorodne aspekty kultury regionalnej, w tym architekturę, rzemiosło i tradycje ludowe. W sektorze Wyżyny Lubelskiej można zobaczyć wiatrak, kuźnię oraz różne zagrody, natomiast w sektorze Roztocze wyróżnia się cerkiew greckokatolicka z Tarnoszyna. 

    Ekspozycja odzwierciedla bogatą historię regionu, w tym średniozamożny dwór z XVIII wieku, a także działalność Ochotniczej Straży Pożarnej z Bedlna. W 2002 roku na terenie skansenu konsekrowano XVII-wieczny kościół z Matczyna. Muzeum służy także jako tło dla wielu polskich filmów, takich jak "Bitwa Warszawska 1920" czy "Wołyń".